بیمارستان روانی یا زندان؟

در دادگاه جنایی واشنگتن به گذراندن تمام عمرش در زندان یا یک بیمارستان روانی محکوم شد.

بزرگراه در خون

دوم سپتامبر 2008 (12شهریور گذشته) در جریان یکی از خونین‌ترین حوادث واشنگتن، جوان 28ساله‌ای در حالی که چندین اسلحه در دست داشت، وارد بزرگراه اسکاگیت کاونتی واشنگتن شد، او بعد از آنکه در روی خط وسط بزرگراه ایستاد شروع به تیراندازی به سمت خودروهایی کرد که با سرعت در حال عبور از بزرگراه بودند.

با اعلام این گزارش، ماموران پلیس واشنگتن به سرعت برای دستگیری این مرد جنایتکار، بزرگراه را به محاصره درآوردند اما قبل از آنکه بتوانند کاری انجام دهند این مرد 5 نفر را در 3 نقطه مختلف بزرگراه به قتل رساند و 2 نفر را به‌شدت مجروح کرد.

ماموران پلیس موتوری، از افرادی بودند که بعد از گذشت لحظاتی توانستند این مرد را که در وسط بزرگراه ایستاده بود، ببینند اما زمانی که با وی درگیر شدند این مرد یک مامور زن پلیس را به ضرب گلوله از پای درآورد ولی سرانجام توسط ماموران دستگیر شد.

او بعد از دستگیری مدعی شد صدای ناشناسی از او می‌خواسته است این جنایت را مرتکب شود و به سوی کسانی که از اطراف وی عبور می‌کنند شلیک کند.

در دادگاه

با گذشت بیش از یک سال از وقوع این جنایت، روز گذشته تبهکار آمریکایی به نام ایساک زامورا، در حضور ده‌ها خبرنگار مطبوعات و رسانه‌های آمریکا، در مقابل قضات دادگاه جنایی واشنگتن قرار گرفت.

در این جلسه دادستان نیویورک برای وی به خاطر ارتکاب 18 جرم و از جمله قتل، حمل اسلحه و سرقت، درخواست اشد مجازات کرد. در این جلسه دادستان با اشاره به بیماری روانی این مرد گفت: اگر چه بررسی‌ها نشان می‌دهد که او یک بیمار روانی است اما به هر حال او یک بیمار خطرناک برای جامعه است و هیچ‌وقت نباید  در خیابان‌ها قدم بزند و ما هم به همین خاطر برای او درخواست حبس ابد داریم.

به گفته دادستان نیویورک، خانواده زامورا وی را به‌عنوان فردی که با بیماری روانی شدیدی دست و پنجه نرم می‌کند معرفی کرده‌اند و مادر وی نیز در بازجویی‌ها مدارکی را ارائه کرده است که نشان می‌دهد فرزندش از مدت‌ها قبل تحت نظر روانپزشکان بوده است.

من قاتل نیستم

در جلسه محاکمه این مرد جوان، وی ادعا کرد هرگز زمان حادثه را به خاطر نمی‌آورد چرا که او چنین جنایت‌هایی را انجام نداده است، این در حالی بود که نتایج بررسی‌های پزشکی قانونی نیز بیانگر آن بود که این مرد به نوعی بیماری روانی و افسردگی دچار  بوده که ممکن است در ارتکاب جنایت مؤثر باشد.

قضات دادگاه بعد از بررسی این پرونده، با توجه به مدارک موجود این مرد را به گذراندن باقیمانده عمرش در بیمارستان روانی محکوم کردند اما به وی اجازه دادند که اگر بخواهد می‌تواند این مدت را در زندان ایالتی بگذراند چرا که او به هر حال یک متهم خطرناک است.